Modelwoning 2 archixdrop, kleiburg 129

het idee is om deze modelwoning in te richten alsof de woning plotseling door de gebruikers/bewoners is verlaten. Het lijkt erop dat de woning gebruikt is als illegaal cafe/restaurant, of de woning ook als bordeel is gebruikt is onduidelijk. in ieder geval is er met de exploitatie nooit veel geld verdiend want het geheel is heel sober ingericht met gebruik van restmaterialen, standaard/hergebruikprodukten zoals kratten en pallets en afvalmaterialen.

de woning is tijdens de periode van uitplaatsen omgebouwd tot cafe, zo is de voorgevel teruggelegd en met laaghangende doeken afgescheiden van de galerij, zoals bij een japans soepwinkeltje ( film: tampopo), hierachter bevindt zich een “buiten” barretje. als je de woning binnengaat dan krijg je aan de linkerkant gelijk een lange bar die bijna doorloopt tot aan de balkonpui. dit enorme barmeubel heeft verschillende hoogten, alsof de uitbaters maximaal gebruik wilden maken van de aanwezige hoogte. de bar kent 5 of 6 verschillende hoogten, er is een deel waar je met je hoofd bijna tegen het plafond zit op een heel hoge barkruk, aan het einde bij het balkon is de bar zo laag als een aziatische eettafel, elke hoogte heeft voldoende plek voor twee personen, zodat je, ook door de verschillende hoogten, redelijk prive zit.

ook de centraal in de woning geplaatste eettafel in de middelste beuk aan de galerijzijde is op een kleine verhoging geplaatst zodat je weer een ander perspectief hebt en de volledige woning kan overzien.

op het balkon en op de verbrede galerij zijn nog de resten van verhoogde bakken te zien waar de mensen toen groenten, tomaten en kruiden kweekten, voor hun eigen gebruik en voor het restaurant waarschijnlijk.

de middelste beuk aan de galerijzijde is als een soort speelkamer ingericht met schommels en tentjes om in te slapen.

de derde beuk aan de balkonzijde is als slaapkamer ingericht. hier is een hoog podium gemaakt met daarin een sparing voor een matras, ondanks de hoge betonopstand van het balkon kun je hier vanuit je bed naar buiten kijken. ook hier lijkt het alsof de bewoners wilden ontsnappen aan het knellende corset van de zeer funktioneel ontworpen flatwoning.

dit is ook te zien aan foto’s die in de barruimte aan de muur hangen, hier zijn allerlei voorbeelden te zien van flatgebouwen uit het oostblok (of andere landen met een vroeger uitgebreid sociaal huisvestingsprogramma) waar de eigenaren na de koop niet alleen de binnenkant maar ook de buitenkant van de woning mochten veranderen waardoor een geheel nieuw beeld van het gebouw kon ontstaan. door de grootte van de gebouwen bleef echter altijd het idee van het oorspronkelijke gebouw zichtbaar, als bij een gerestaureerd 17e eeuws gebouw waarin alle jaarringen afleesbaar zijn. Hier hebben duidelijk mensen gewoond die van archetypische flatgebouwen houden.

de aan het raam van de derde beuk aan de galerij geplaatste bad- en toiletruimte is ook zoiets onconventioneels. hier is het toilet zo hoog geplaatst dat je vanaf het toilet het maaiveld kunt zien. de badkuip is ook zo geplaatst dat je naar de bomen kunt kijken als je in bad zit, de douche heeft uitzicht zodat je onder de douche ‘sochtends naar buiten kijkend kunt bedenken welke kleren je die dag zal aantrekken. het raam van de ruimte is beplakt met gekleurd folie zodat de ruimte een geheel eigen karakter krijgt, en je wel van binnen naar buiten maar niet van buiten naar binnen kunt kijken. een tweede, in een aparte ruimte geplaatst toilet, is bedoeld voor de momenten dat je je wilt terugtrekken in je eigen hoofd, zonder afleiding van buiten dus.

de wanden van de ruimte zijn allemaal vrij neutraal, met veel mooi bewerkt kaal beton met daarop hier en daar kindertekeningen. aan de kopse kanten van de middenas van de woning zijn, bijna zo strak als de middenweg in een polder, spiegels geplaatst, zodat deze as, die haaks op de dragende betonwanden staat, zeer sterk aanwezig is en een geweldig ruimtelijk effect aan de woning geeft.

door de onconventionele zeer humane woonmeubelen als genoemd, die een groot kontrast vormen met de basis “woonmachine” ontstaat een interieur  dat het oorspronkelijke casco-ontwerp totaal verandert. hier probeerden de bewoners kennelijk weer te ontsnappen aan het originele ontwerp, of er hun eigen “karakter” aan te geven.

eigenlijk zoals de eigenaren van de kluswoningen in Kleiburg dat ook zullen willen gaan doen.  

ons voorstel is om deze “illegaal bewoonde en als cafe restaurant geexploiteerde” flat te behouden en zonodig terug te brengen in deze staat. we kunnen ons voorstellen dat de inrichting in de komende jaren, in ieder geval zolang als de verkoopactie duurt, in gebruik blijft als ontmoetingsplaats voor aanstaande kopers en ook voor de mensen die al gekocht hebben,

het interieur kan in die periode nog veranderingen/verbeteringen ondergaan, we zien het interieur als “a work in progress”.

verder leek het ons een goed idee om mensen in de “slaapkamer” te laten “proefslapen”

we hebben het idee dat het sommige aspirantverkopers nog een beetje eng lijkt om in de Bijlmer te slapen. In de “unite d’habitation” en ook in klooster “la tourette” van le corbusier kun je tot op de dag van vandaag logeren. maak er in het weekeinde een bed & breakfast van voor de mensen die een laatste duwtje nodig hebben om te gaan kopen. (dit middel is nog niet vertoond in de makelaarswereld denk ik?, kun je mee scoren bij AT5, slapen in de bijlmer) of laat hier twee mensen van de beveiliging een paar jaar wonen, zij zijn dan zogenaamd de (oorspronkelijke) bewoners als hierboven beschreven en exploiteren de ontmoetingsruimte.

archixdrop

peter dautzenberg

23 juli 2013.